- dwuczub
- m IV, DB. -a, Ms. \dwuczubbie; lm M. -y, D. -ówzool. dwuczuby «Cariamidae, rodzina dużych ptaków z rzędu chruścieli, mających na głowie okazały czub; żywią się głównie gadami, żyją w Ameryce Płd.»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.