- absurdalny
- «pozbawiony sensu; niedorzeczny, nonsensowny»
Absurdalny pomysł.
Absurdalne przypuszczenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Absurdalny pomysł.
Absurdalne przypuszczenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
absurdalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nielogiczny, bezsensowny, niedorzeczny, nieprawdziwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absurdalne podejrzenia. Absurdalna ocena. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
absurdalność — ż V, DCMs. absurdalnośćści, blm rzecz. od absurdalny Absurdalność wypowiedzi, słów. Absurdalność wojny … Słownik języka polskiego
bezsensowny — bezsensownyniejszy «nie mający sensu, uzasadnienia; niedorzeczny, nielogiczny, absurdalny» Bezsensowne myśli, uwagi, plotki. Bezsensowne postępowanie. Bezsensowny pomysł … Słownik języka polskiego
nonsensowny — «nie mający sensu, będący bez sensu; niedorzeczny, absurdalny» Nonsensowna rozmowa. Nonsensowne argumenty, uwagi. Nonsensowny postępek … Słownik języka polskiego
paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności … Słownik języka polskiego
absurdalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. absurdalny: Ta propozycja brzmi absurdalnie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
absurdalność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. absurdalnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. absurdalny: Absurdalność hipotezy, podejrzeń. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aferalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. afera: X. zmumifikował w absurdalny sposób polski aferalny socjalizm, nazywając go kapitalizmem. (NCz) Poseł ocenił prywatyzację banku jako aferalną. (TS) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezsensowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiony sensu; niedorzeczny, absurdalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezsensowna propozycja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowcip — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dowcippie {{/stl 8}}{{stl 7}} krótka historyjka, powiedzenie pobudzające do śmiechu, przeznaczone do opowiadania w towarzystwie; kawał, żart, anegdota : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dowcip polityczny, absurdalny … Langenscheidt Polski wyjaśnień