dwuwartościowy

dwuwartościowy
∆ chem. Pierwiastki dwuwartościowe «pierwiastki mogące wchodzić w związki przez łączenie każdego swego atomu z dwoma atomami pierwiastków jednowartościowych, np. wodoru, chloru, jodu itp.»
∆ log. Logika dwuwartościowa «system logiki, w której występuje zasada dwuwartościowości»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ambiwalentny — «dwuwartościowy, dwuznaczny, zawierający elementy przeciwstawne» Ambiwalentny stosunek kogoś do czegoś. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dwuwartościowość — ż V, DCMs. dwuwartościowośćści, blm rzecz. od dwuwartościowy ∆ log. Zasada dwuwartościowości «zasada wyróżniania tylko dwu wartości logicznych: prawdy i fałszu» …   Słownik języka polskiego

  • metylen — m IV, D. u, Ms. metylennie chem. «najprostszy dwuwartościowy rodnik alifatyczny wywodzący się od metanu» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • ołowiawy — chem. «dotyczący związków chemicznych ołowiu dwuwartościowego, zawierający ołów dwuwartościowy» Siarczek ołowiawy …   Słownik języka polskiego

  • ambiwalentny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zawierający elementy przeciwstawne; dwuwartościowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ambiwalentne uczucie, nastawienie, podejście. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”