- dym
- m IV, D. -u, Ms. \dymmie; lm M. -y1. «lotne produkty spalania unoszące się w powietrzu»
Dym czarny, gryzący.
Dym z papierosa, z fajki.
Kłęby, chmury dymu.
Słup dymu.
Dym bucha, unosi się.
∆ wojsk. Dym bojowy «dym wytwarzany za pomocą pocisków artyleryjskich, bomb lotniczych, świec dymnych, granatów dymnych lub specjalnych instalacji w celu oślepienia nieprzyjaciela, pozorowania wybuchów i pożarów, maskowania działań własnych wojsk i przekazywania sygnałów»◊ Coś poszło, znikło z dymem «coś się spaliło»◊ Puścić coś z dymem «spalić coś»◊ Coś rozwiało się jak dym «coś zniknęło, ulotniło się»◊ Iść, pędzić, biec itp. do kogoś jak w dym «iść, pędzić, biec do kogoś bez wahania, śmiało, na pewno, prosto»◊ Ani dymu, ani popiołu «ani śladu, ani znaku»◊ łow. Iść na dym «o dziku, niedźwiedziu itp.: rzucać się po strzale w kierunku myśliwego»□ Nie ma dymu bez ognia.2. daw. «wiejska chałupa, zagroda, gospodarstwo chłopskie (stanowiące podstawę do obliczania świadczeń podatkowych lub innych)»
Słownik języka polskiego . 2013.
