dyrektoriat

m IV, D. -u, Ms. \dyrektoriatacie, blm

1. hist. «w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej: organ najwyższej władzy składający się z pięciu osób - zwanych dyrektorami; okres trwania tej władzy; także w zn. szerszym - ustrój Francji w latach 1795-99 (od obalenia Robespierre'a do zamachu stanu Napoleona)»

2. szt. «faza rozwojowa klasycystycznej sztuki francuskiej przejawiająca się głównie w meblarstwie i kostiumologii, związana historycznie z okresem dyrektoriatu, stanowiąca kontynuację stylu Ludwika XVI»

‹fr.›