Słownik języka polskiego . 2013.
dyskredytować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dyskredytowaćtuję, dyskredytowaćtuje, dyskredytowaćany {{/stl 8}}– zdyskredytować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} psuć czyjąś reputację, podważać zaufanie do kogoś, odbierać komuś autorytet;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyskredytować się – zdyskredytować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} psuć reputację samemu sobie, obniżać swój autorytet, swoją wartość; kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś zdyskredytował się całkowicie. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyskredytowanie — ↨ dyskredytowanie się n I rzecz. od dyskredytować (się) … Słownik języka polskiego
obciążać – obciążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}konto {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapisywać jakąś operację finansową na czyjś rachunek, na dane konto : {{/stl 7}}{{stl 10}}Transakcja obciąża konto naszej firmy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdyskredytować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dyskredytować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
