- dysplastyk
- m III, DB. -a, N. \dysplastykkiem; lm M. \dysplastykycy, DB. -ówpsych. «typ dysplastyczny»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dysplastyczny — dysplastycznyni ∆ psych. Typ dysplastyczny «typ konstytucjonalny odbiegający nieharmonijną budową ciała od jednego z trzech typów wyodrębnionych przez teorię konstytucjonalizmu (E. Kretschmera); dysplastyk» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego