dysplastyk

dysplastyk
m III, DB. -a, N. \dysplastykkiem; lm M. \dysplastykycy, DB. -ów
psych. «typ dysplastyczny»
‹z gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • dysplastyczny — dysplastycznyni ∆ psych. Typ dysplastyczny «typ konstytucjonalny odbiegający nieharmonijną budową ciała od jednego z trzech typów wyodrębnionych przez teorię konstytucjonalizmu (E. Kretschmera); dysplastyk» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”