dysputant

dysputant
m IV, DB. -a, Ms. \dysputantncie; lm M. \dysputantnci, DB. -ów
przestarz. «uczestnik dysputy, dyskutant»
łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”