dystynkcja

dystynkcja
ż I, DCMs. \dystynkcjacji
1. blm
«wytworny sposób bycia; elegancja, wytworność»

Miała wiele wrodzonej dystynkcji.

2. zwykle w lm D. \dystynkcjacji (\dystynkcjacyj)
«odznaki wskazujące na rangę, godność osoby, która je nosi»

Dystynkcje oficerskie.

Płaszcz z dystynkcjami porucznika.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dystynkcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogłada towarzyska, elegancja, wytworność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dystynkcję. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dystynkcyjny — przym. od dystynkcja (zwykle w zn. 2) Odznaki dystynkcyjne …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”