dziabać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, dziabaćbię, dziabaćbie, dziabaćany {{/stl 8}}– dziabnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dziabaćnę, dziabaćnie, dziabaćnij, dziabaćnął, dziabaćnęli, nięty, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, zwykle lekko, ostrym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziabać się – dziabnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzać siebie, raczej lekko, ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziabnąć się finką w rękę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziabnąć — → dziabać … Słownik języka polskiego
ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… … Słownik języka polskiego
dziabanie — ↨ dziabanie się n I rzecz. od dziabać (się) … Słownik języka polskiego
dziabnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dziabać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dziabnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} trochę zjeść {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień