- dziadować
- ndk IV, \dziadowaćduję, \dziadowaćdujesz, \dziadowaćduj, \dziadowaćował1. «żyć jak dziad, w biedzie, niedostatku; biedować»
Dziadował całe życie, nigdy nic nie mając.
2. rzad. «żebrać»
Słownik języka polskiego . 2013.
dziadować
Look at other dictionaries:
dziadować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dziadowaćduję, dziadowaćduje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w biedzie; biedować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez całe studia dziadował w akademiku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziadowanie — n I rzecz. od dziadować … Słownik języka polskiego
