- dziejopisarz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)przestarz. «historyk, kronikarz, historiograf»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dziejopisarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto spisuje dzieje; kronikarz, historiograf, historyk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziejopisarski — dziejopisarskiscy przestarz. przym. od dziejopisarz … Słownik języka polskiego
dziejopis — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dziejopissie; lm M. owie, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co dziejopisarz. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień