Szkoła dziennikarska.
Styl dziennikarski.
Zawód dziennikarski.
Słownik języka polskiego . 2013.
dziennikarski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do dziennikarza, dziennikarstwa; wyróżniający, cechujący dziennikarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Studia, zajęcia dziennikarskie. Nawyki, insynuacje dziennikarskie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Жолибож — Варшава Прежний статус: Дзельница (район) … Википедия
mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach … Słownik frazeologiczny
dziennikarka — ż III, CMs. dziennikarkarce 1. lm D. dziennikarkarek «kobieta zajmująca się dziennikarstwem; kobieta dziennikarz» Dziennikarka napisała interesujący reportaż o życiu uchodźców. 2. blm pot. «zajęcie, zawód dziennikarza» Parać się, zajmować się… … Słownik języka polskiego
felieton — m IV, D. u, Ms. felietonnie; lm M. y «utwór publicystyczno dziennikarski o tematyce społecznej, obyczajowej lub kulturalnej, posługujący się środkami prozy fabularnej» Felieton literacki, radiowy, telewizyjny. Cykl felietonów. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
gazeciarski — gazeciarskiscy lekcew. «odnoszący się do dziennikarzy, dziennikarstwa lub gazet, właściwy gazetom; dziennikarski» Frazes, język gazeciarski … Słownik języka polskiego
interwiew — m IV, D. u, Ms. interwiewewie; lm M. y a. [wym. interwju] ndm «spotkanie, rozmowa; wywiad prasowy, dziennikarski» Interwiew z aktorem. Uzyskać, przeprowadzić interwiew. Wypowiadać się w interwiewie. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
migawka — ż III, CMs. migawkawce; lm D. migawkawek 1. «urządzenie w aparacie fotograficznym, służące do regulowania czasu naświetlania filmu przez odsłanianie obiektywu na ściśle określony czas» Naciągać, napinać, wyzwalać migawkę. ∆ Migawka filmowa… … Słownik języka polskiego
styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… … Słownik języka polskiego
zwiad — m IV, D. u, Ms. zwiadadzie; lm M. y 1. «zbieranie, zdobywanie w terenie wiadomości o nieprzyjacielu i o tymże terenie objętym działaniami wojennymi; rozpoznanie wojskowe w terenie» Nocny zwiad. Przeprowadzić zwiad. Dokonywać zwiadu. Iść, pójść na … Słownik języka polskiego
