egzarcha

m odm. jak ż III, CMs. \egzarcharsze; lm M. \egzarchachowie, DB. \egzarchachów

1. hist. «namiestnik cesarza Bizancjum w posiadłościach italskich i afrykańskich w VI i VII w.»

2. rel. «w kościele wschodnim (IV-VI w.): biskup sprawujący władzę metropolity; współcześnie w kościele prawosławnym: zarządca prowincji kościelnych (egzarchatów) podległych patriarsze w Moskwie»

‹gr.›