ekotyp

ekotyp
m IV, D. -u, Ms. \ekotyppie; lm M. -y
biol. «jedna z odmiennych populacji tego samego gatunku zwierząt lub roślin, powstała na skutek przystosowania się do życia w różnych warunkach środowiskowych (np. w górach lub na nizinach); typ ekologiczny»
gr. + typ›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ekotyp — s ( en, er) särform av djur el. växtart anpassad till en viss miljö …   Clue 9 Svensk Ordbok

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”