- eksmitować
- ndk a. dk IV, \eksmitowaćtuję, \eksmitowaćtujesz, \eksmitowaćtuj, \eksmitowaćował, \eksmitowaćowany«dokonywać, dokonać eksmisji»
Eksmitowano lokatorów z zajmowanego bezprawnie lokalu.
‹śrdwłc.›
Słownik języka polskiego . 2013.
eksmitować
Look at other dictionaries:
eksmitować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, eksmitowaćtuję, eksmitowaćtuje, eksmitowaćany {{/stl 8}}– wyeksmitować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonywać eksmisji; usuwać z zajmowanego pomieszczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Eksmitować dzikich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
eksmitowanie — n I rzecz. od eksmitować … Słownik języka polskiego
wyeksmitować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}eksmitować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
