eksplozywny

«mający cechy eksplozji; wybuchowy»

Eksplozywne ruchy lawy.

∆ jęz. Spółgłoski eksplozywne «spółgłoski wybuchowe (zwarte), w których wymowie po zwarciu następuje gwałtowne rozwarcie narządów mowy i jednoczesny wydech (wybuch) prądu powietrza na zewnątrz, np. polskie spółgłoski: g, k, d, t, b, p»

przen. «gwałtowny»

Eksplozywna siła charakteru.

Eksplozywny człowiek.

‹fr.›