- eksternista
- m odm. jak ż IV, CMs. \eksternistaiście; lm M. \eksternistaiści, DB. \eksternistatów→ ekstern
Słownik języka polskiego . 2013.
eksternista
Look at other dictionaries:
eksternista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. eksternistaiście; lm M. eksternistaiści, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co ekstern. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekstern — m IV, DB. a, Ms. eksternnie; lm M. i, DB. ów «osoba ucząca się samodzielnie (poza szkołą ), zdająca egzaminy komisyjnie przy jakiejś szkole; eksternista» Zdawać maturę na prawach eksterna, jako ekstern. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
eksternistyczny — przym. od eksternista Egzamin eksternistyczny. Matura eksternistyczna. ∆ Studia eksternistyczne «studia odbywane poza szkołą, metodą samokształcenia» … Słownik języka polskiego
eksternistički — eksternìstički pril. DEFINICIJA kao eksternist, na način eksternista ETIMOLOGIJA vidi eksterijer … Hrvatski jezični portal
