eksudacja

ż I, DCMs. \eksudacjacji, blm

1. bot. «wydzielanie się wodnistego soku z przekroju korzenia po odcięciu łodygi na skutek ciśnienia korzeniowego; występuje tylko u pewnych gatunków roślin, np. u winorośli, agawy»

2. geol. «proces parowania i wysychania gleby»

3. med. «tworzenie się eksudatu, wysięku w tkankach objętych zapaleniem»

‹z łac.›