- elegancik
- m III, DB. -a, N. \elegancikkiem; lm M. -izdr. od elegant.
Słownik języka polskiego . 2013.
elegancik
Look at other dictionaries:
elegancik — z morskiej piany, z morskiej pianki zob. morski … Słownik frazeologiczny
elegancik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. elegant. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
elegancik — Mężczyzna przesadnie elegancki Eng. A pretensionally elegant man … Słownik Polskiego slangu
glancuś — elegancik … Słownik gwary warszawskiej
picuś — elegancik … Słownik gwary warszawskiej
morski — iron. Elegant, elegancik, elegantka z morskiej piany, z morskiej pianki «o kimś, kto jest ubrany z przesadną elegancją»: Jak byłem w maju w Krynicy, to w moim pensjonacie mieszkał pewien bubek. Wie pani, taki elegant z morskiej pianki. (...) O… … Słownik frazeologiczny
piana — pot. Mieć pianę na ustach, na pysku; dostać, dostawać piany na pysku «być bardzo złym, zdenerwowanym; wpaść, wpadać w złość»: Było jednak coś, od czego dostawał piany na ustach – w żaden sposób nie chciał zrozumieć, że trzeźwiejący alkoholik nie… … Słownik frazeologiczny
pianka — Elegant, elegancik, elegantka z morskiej pianki zob. morski … Słownik frazeologiczny
morski — morskiscy przym. od morze Brzeg, pejzaż morski. Kąpiele morskie. Fale morskie. Flora, fauna morska. Plankton morski. Ptactwo morskie. Piasek morski … Słownik języka polskiego
goguś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. goguśusie, D. goguśusiów {{/stl 8}}{{stl 7}} z lekceważeniem o człowieku przesadnie dbającym o swój wygląd oraz modny ubiór, niepoważnym, zniewieściałym; elegancik {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
