anakolut

anakolut
m IV, D. -u, Ms. \anakolutucie; lm M. -y
jęz. «zniekształcenie konstrukcji składniowej powodujące zanik więzi między członami zdania, stosowane czasem jako zabieg stylistyczny; zdanie mające wadliwą konstrukcję składniową»
gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • anakolut — anakòlut m DEFINICIJA u retorici, nesklad u slijedu misli u sklopu rečenice ETIMOLOGIJA grč. anakólouthon ≃ anakólutos: bez sveze …   Hrvatski jezični portal

  • Anakolut — Fællesbetegnelse for alle mulige former for fejl, som gør en sætning ulogisk eller ugrammatisk …   Danske encyklopædi

  • anakolút — a m (ȗ) lingv., lit. nepovezanost, neskladnost v stavčni zvezi, včasih namerna: tak stavek je primer anakoluta …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • anakolut — s ( en, er) SPRÅK mening med brist på sammanhang vad gäller logik el. grammatik …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • anakolutyczny — przym. od anakolut Konstrukcja anakolutyczna. Zdanie anakolutyczne …   Słownik języka polskiego

  • anakolutija — anakolùtija ž DEFINICIJA psih. izostavljanje riječi ili slova u toku govora; nedosljednost u konstruiranju misli i izreka ETIMOLOGIJA vidi anakolut …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”