enharmonia

enharmonia
ż I, DCMs. \enharmonianii, blm
muz. «właściwość równomiernie temperowanego systemu dźwiękowego polegająca na niezmienności wysokości brzmienia dźwięków przy zmianie ich nazwy i pisowni, np. dis=es, gis=as»
‹z gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • enharmonia — en|har|mo|ni|a Mot Pla Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • enharmoniczny — przym. od enharmonia Wieloznaczność enharmoniczna dźwięku. Przemiana, przejście enharmoniczne. ∆ Dźwięki enharmoniczne «w systemie równomiernie temperowanym: dźwięki posiadające tę samą wysokość brzmienia przy zastosowaniu różnej nazwy i pisowni …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”