epanalepsa

ż IV, CMs. \epanalepsasie; lm D. \epanalepsaeps

lit. «figura stylistyczna polegająca na powtarzaniu wyrazu lub zespołu wyrazów nie bezpośrednio, lecz po innych wyrazach wtrąconych, albo na zaczynaniu i kończeniu tym samym wyrazem zdania lub wersu, np. I mogiła Bogu miła rośnie, rośnie, rośnie. (Ujejski)»

‹gr.›