- epitaza
- ż IV, CMs. \epitazazie, blmlit. «wzrost napięcia akcji; spotęgowanie powikłań poprzedzających katastrofę w dramacie»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
epitază — EPITÁZĂ s.f. Parte a unei drame în care se leagă intriga, conflictul. [< fr. épitase]. Trimis de LauraGellner, 05.03.2005. Sursa: DN EPITÁZĂ s. f. parte a unei drame, urmând expoziţiei, în care se leagă intriga, conflictul. (< fr.… … Dicționar Român