- eseista
- m odm. jak ż IV, CMs. \eseistaiście, lm M. \eseistaiści, DB. \eseistatów«autor esejów»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
eseistă — eseístă s. f., pl. eseíste Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
eseista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. eseistaiście; lm M. eseistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} literat uprawiający twórczość eseistyczną; autor esejów {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
eseístã — s. f., pl. eseíste … Romanian orthography
eseistka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. eseistkatce; lm D. eseistkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. eseista. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień