- estradowy
- \estradowywi«odbywający się, grany na estradzie; występujący na estradzie»
Widowisko estradowe.
Sztuka estradowa.
Występy estradowe artystów.
Śpiewaczka estradowa.
Zespół estradowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
estradowy
Look at other dictionaries:
estradowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, estradowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący działalności rozrywkowej (muzyki, form teatralnych), sztuki nie związanej z tradycyjnymi instytucjami (teatr, opera, operetka, filharmonia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śpiewak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Daab (reggae band) — Daab is a Polish reggae band.[1] They were previously named Daab Muzyka serc (heart music).[2] Contents 1 History 1.1 Most important dates 1.2 … Wikipedia
artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… … Słownik języka polskiego
monolog — m III, D. u, N. monologgiem; lm M. i «dłuższa wypowiedź jednej osoby; w utworze dramatycznym: wypowiedź bohatera w formie rozmowy z samym sobą, adresowanej jednak do widza, czytelnika» Humorystyczny, liryczny, estradowy monolog. Monolog… … Słownik języka polskiego
monologista — m odm. jak ż IV, CMs. monologistaiście; lm M. monologistaiści, DB. monologistatów «recytator lub autor monologów» Monologista estradowy … Słownik języka polskiego
prezenter — m IV, DB. a, Ms. prezentererze; lm M. prezentererzy, DB. ów 1. «konferansjer w telewizji, teatrze itp. przedstawiający widzom mającą wystąpić osobę (np. aktora), grupę osób (np. zespół muzyczny)» Prezenter telewizyjny, radiowy, estradowy.… … Słownik języka polskiego
sztampowy — «charakterystyczny dla sztampy; szablonowy» Sztampowe rozwiązanie scenograficzne. Sztampowy program estradowy. Sztampowa forma wywiadu … Słownik języka polskiego
śpiewak — m III, DB. a, N. śpiewakkiem 1. lm M. śpiewakacy, DB. ów «artysta wykonujący utwory sztuki wokalnej, uprawiający śpiew zawodowo; także: człowiek umiejący śpiewać» Śpiewak estradowy, kabaretowy, operetkowy, operowy. Śpiewak uliczny. 2. lm MB. i… … Słownik języka polskiego
zapowiadacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto zapowiada coś, zwłaszcza ten, kto zapowiada program radiowy, estradowy itp.; konferansjer, spiker, prezenter» … Słownik języka polskiego
zespół — m IV, D. zespółpołu, Ms. zespółpole; lm M. zespółpoły 1. «grupa ludzi wspólnie działających, pracujących, wykonujących wspólnie określonego rodzaju czynności» Zwarty, zgrany jednolity zespół. Zespół adwokacki, artystyczny. Zespół amatorski,… … Słownik języka polskiego
