eudajmonizm

m IV, D. -u, Ms. \eudajmonizmzmie, blm

filoz. «doktryna etyczna uznająca za najwyższą wartość szczęście osobiste lub społeczne, a dążenie do szczęścia za główny motyw postępowania»

Eudajmonizm indywidualistyczny.

Eudajmonizm społeczny.

‹z gr.›