- fakt
- m IV, D. -u, Ms. \faktkcie; lm M. -y«to, co zaszło lub zachodzi w rzeczywistości; zdarzenie, zjawisko; określony stan rzeczy»
Fakt historyczny, naukowy, społeczny.
Dziwny, niezwykły fakt.
Coś jest faktem dokonanym.
Coś stało się faktem.
Trzymać się faktów.
Fakty miały miejsce.
Fakty mówią, wyjaśniają.
∆ Fakt prawny «fakt, z którym norma prawna wiąże określone skutki prawne»∆ Literatura, teatr faktu «utwory literackie, sceniczne oparte na dokumentacji, na rzeczywistych, autentycznych wydarzeniach»◊ Niezbity fakt «wydarzenie, zjawisko niezaprzeczalne, niewątpliwe, oczywiste»◊ Suchy fakt «wydarzenie bez komentarzy, nie interpretowane»◊ Fakt faktem; (to) fakt «stało się; istotnie, rzeczywiście, tak jest»◊ Nagi, goły fakt «wydarzenie bez żadnych okoliczności towarzyszących»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.