- fideizm
- m IV, D. -u, Ms. \fideizmzmie, blm«wszelka doktryna, pogląd na świat, postawa psychiczna, oparte na wierze, a nie na poznaniu»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
fideizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fideizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} doktryna, według której prawda religijna oparta jest na wierze i objawieniu bożym, a nie na poznaniu rozumowym <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fideizm — <fr. əsli lat. fides – inam və . . . ism> Dini etiqadı elmi idrakdan üstün tutan, etiqadın (inamın) ağıldan üstün olduğunu iddia edən dünyagörüşü və elmi dinə tabe etməyə, elmi biliklərdən dini ehkamların müdafiəsində istifadə etməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fideizm — is., din b., Fr. fidéisme İnancılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
inancılık — is., ğı, din b. Temel gerçeklerin akılla kavranamayacağını, ancak inan yoluyla elde edilebileceğini savunan öğretilerin genel adı, imaniye, fideizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
fideist — <fr.> Fideizm tərəfdarı. Fideistlər elmin təsir dairəsini məhdudlaşdırırlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti