- figlarka
- ż III, CMs. \figlarkarce; lm D. \figlarkarekforma ż. od figlarz
Przemyślna figlarka.
Słownik języka polskiego . 2013.
figlarka
Look at other dictionaries:
figlarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. figlarkarce; lm D. figlarkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta płatająca figle; psotnica {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
diabełek — m III, DB. diabełekłka, N. diabełekłkiem; lm M. diabełekłki, DB. diabełekłków «zły duch, złośliwy duszek; diablę, diablik, chochlik» Wyrzeźbił rogatego diabełka. przen. «o dziecku, o kimś niedorosłym: złośnik (złośnica), trzpiot, figlarz… … Słownik języka polskiego
filutka — ż III, CMs. filutkatce; lm D. filutkatek «figlarka, spryciarka» Przymilna, swawolna, zalotna filutka … Słownik języka polskiego
