- fortunka
- ż III, CMs. \fortunkance; lm D. \fortunkanek1. zdr. od fortuna (zwykle w zn. 2)
Pokaźna, znaczna fortunka.
Uciułać sobie fortunkę.
2. techn. «przystawka do szlifowania na tokarce»
Słownik języka polskiego . 2013.
fortunka
Look at other dictionaries:
fortunka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. fortunkance; lm D. fortunkanek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. fortuna I: Zdobyć niezłą fortunkę. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
