- futerał
- m IV, D. -u, Ms. \futerałale; lm M. -y«rodzaj pokrowca, zwykle sztywnego, służącego do ochrony przedmiotów wartościowych lub mogących ulec uszkodzeniu»
Futerał do skrzypiec.
Sztućce w futerale.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
futerał
Look at other dictionaries:
futerał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. futerałale {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj ochronnego pokrowca, najczęściej sztywnego, do przechowywania przedmiotów cennych lub narażonych na uszkodzenie, np. instrumentów muzycznych, okularów, lornetek. :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
futerál — a m (ȃ) star. tok, etui: imeti pištolo v futeralu; futeral za naočnike … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Aura (Benjamin) — Aura ist ein von Walter Benjamin in eigener Definition verwendeter Begriff, dessen Phänomen er sowohl in der Natur wie in der Kunst sieht. Seine bekanntesten Ausführungen dazu hat er in dem 1935 erschienenen Aufsatz „Das Kunstwerk im Zeitalter… … Deutsch Wikipedia
Brillenfutter, das — Das Brillenfutter, des s, plur. ut nom. sing. das Futeral zu einer oder mehrern Brillen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
футляр — Немецкое – Futteral (коробочка для хранения вещей). В русский язык слово «футляр» пришло из немецкого языка в начале XVIII в. Футляр – это «коробочка или ящичек, куда кладут для хранения какие либо веши, например очки». В некоторых славянских… … Этимологический словарь русского языка Семенова
etui — [wym. etüi] n ndm «pudełeczko służące do przechowywania drobnych, precyzyjnych lub kosztownych przedmiotów; futerał» Skórzane, irchowe etui. Schować binokle do etui. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
futeralik — m III, D. a, N. futeralikkiem; lm M. i «mały futerał» Futeralik do okularów … Słownik języka polskiego
irchowy — przym. od ircha Irchowy futerał. Irchowe rękawiczki … Słownik języka polskiego
kabura — ż IV, CMs. kaburaurze; lm D. kaburaur wojsk. «futerał skórzany, w którym nosi się rewolwer lub pistolet» Schować pistolet do kabury. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
koszulka — ż III, CMs. koszulkalce; lm D. koszulkalek 1. zdr. od koszula Koszulka niemowlęca. Dzieci ubrane w koszulki. ∆ Koszulka gimnastyczna, sportowa «górna część kostiumu gimnastycznego» 2. «rodzaj osłony nakładanej na jakiś przedmiot; futerał,… … Słownik języka polskiego
