- anortyt
- m IV, D. -u, Ms. \anortytycie; lm M. -yminer. «glinokrzemian wapnia, minerał z grupy plagioklazów, bezbarwny, biały lub żółtawy, często przezroczysty; występuje w niektórych skałach magmowych»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
anortyt
Look at other dictionaries:
an- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, w których drugi człon zaczyna się na samogłoskę (odpowiednik członu a przed spółgłoską), oznaczający zaprzeczenie, brak czegoś, obojętność względem czegoś, np. anaeroby, anastygmat, anorganiczny, anortyt» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
