- gdakać
- ndk IX, gdaczę, gdaczesz, gdacz, gdakał, rzad. ndk I, \gdakaćam, \gdakaćasz, \gdakaćają, \gdakaćaj - gdaknąć dk Va, \gdakaćnę, \gdakaćniesz, \gdakaćnij, \gdakaćnął, \gdakaćnęła, \gdakaćnęli, \gdakaćnąwszy1. «o kurze (rzadko o innych ptakach): wydawać głośne dźwięki, towarzyszące zwłaszcza znoszeniu jaj»
Gdaczące kury.
przen. lekcew. «dużo mówić; paplać, zrzędzić»Gdakała bez sensu.
Za dużo gdaczesz.
2. «wydawać dźwięki przypominające albo naśladujące głos kury»Karabiny maszynowe gdaczą.
Traktor gdacze.
Silnik gdaknął i zgasł.
Słownik języka polskiego . 2013.