glinian

glinian
m IV, D. -u, Ms. \gliniannie; lm M. -y
chem. gliniany «związki nieorganiczne powstałe przez rozpuszczenie glinu lub jego wodorotlenku w mocnych zasadach, albo przez stapianie tlenków metali dwuwartościowych z tlenkiem glinu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • chryzoberyl — m I, D. u; lm M. e, D. i miner. «glinian berylu, minerał barwy zielonawej, żółtej lub brunatnej, którego odmiany przezroczyste (np. aleksandryt) są cennymi kamieniami szlachetnymi, używanymi do wyrobu biżuterii» …   Słownik języka polskiego

  • kobaltowy — 1. przym. od kobalt Opiłki, związki kobaltowe. ∆ med. techn. Bomba kobaltowa «przyrząd zawierający ładunek promieniotwórczego izotopu kobaltu, stosowany w medycynie do napromieniania głęboko umiejscowionych nowotworów złośliwych; w technice do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”