globigeryna

globigeryna
ż IV, CMs. \globigerynanie; lm D. \globigerynayn
zool. «Globigerina, pierwotniak z gromady otwornic, okryty wapienną skorupką, żyjący w planktonie mórz ciepłych od okresu kredowego do dziś; skorupki obumarłych globigeryn opadają na dno mórz tworząc osad, z którego powstają wapienie»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • globigerynowy — przym. od globigeryna Muł globigerynowy. Wapienie globigerynowe …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”