gładzić

gładzić
ndk VIa, \gładzićdzę, \gładzićdzisz, gładź, \gładzićdził, \gładzićdzony
1. «przesuwać po czymś delikatnie ręką, zwykle z pieszczotą; głaskać»

Gładzić kogoś po głowie, po ręce.

Gładzić czyjeś włosy.

2. «czynić powierzchnię czegoś gładką, usuwać nierówności, chropowatości, zwłaszcza obrabiać metal za pomocą odpowiednich narzędzi, maszyn, osełkować; także: obrabiać drewno za pomocą strugania lub zestrugiwać warstwę korowiny z drewna»
∆ Epoka kamienia gładzonego → neolit
3. książk. «unicestwiać»

Pokuta gładzi grzechy.

Żal gładzi winę.

gładzić się strona zwrotna czas. gładzić (tylko w zn. 1)

Gładzić się po brodzie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • gładzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gładzićdzę, gładzićdzi, gładź, gładzićdzony {{/stl 8}}– pogładzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} dotykać czegoś ręką ruchem posuwistym w sposób delikatny, pieszczotliwy; głaskać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gładzić się – pogładzić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} głaskać samego siebie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Gładzić się po włosach, po czole. Pogładził się po brzuchu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • broda — ż IV, CMs. brodadzie; lm D. bród 1. «dolna, wystająca część twarzy poniżej ust» Szpiczasta, wystająca broda. Dołek w brodzie. Oprzeć brodę na dłoni. Zawiązać chustkę pod brodą. Ująć kogoś pod brodę. ◊ pot. Pluć sobie w brodę «wyrzucać coś sobie,… …   Słownik języka polskiego

  • cyzelować — ndk IV, cyzelowaćluję, cyzelowaćlujesz, cyzelowaćluj, cyzelowaćował, cyzelowaćowany «ręcznie lub mechanicznie gładzić i wykańczać metalowe odlewy rzeźb i wyrobów rzemiosła artystycznego oraz kute wyroby złotnicze w celu usunięcia nierówności lub… …   Słownik języka polskiego

  • glansować — ndk IV, glansowaćsuję, glansowaćsujesz, glansowaćsuj, glansowaćował, glansowaćowany «nadawać przedmiotom gładką, lśniącą powierzchnię; nadawać połysk, gładzić, polerować do glansu» ∆ Papier glansowany «papier satynowany, lśniący i gładki» …   Słownik języka polskiego

  • gładzenie — ↨ gładzenie się n I rzecz. od gładzić (się) …   Słownik języka polskiego

  • głaskać — ndk IX, głaszczę, głaszczesz, głaszcz, głaskaćał, głaskaćany, rzad. I, głaskaćam, głaskaćasz, głaskaćają, głaskaćaj rzad. głasnąć dk Va, głaskaćnę, głaśniesz, głaśnij, głaskaćnął, głaskaćnęła, głaskaćnęli, głaśnięty «przesuwać delikatnie ręką po… …   Słownik języka polskiego

  • kalandrować — ndk IV, kalandrowaćruję, kalandrowaćrujesz, kalandrowaćruj, kalandrowaćował, kalandrowaćowany «gładzić, odciskać, wyciskać, wytłaczać za pomocą kalandra» Papier kalandrowany …   Słownik języka polskiego

  • muskać — ndk I, muskaćam, muskaćasz, muskaćają, muskaćaj, muskaćał, muskaćany musnąć dk Va, muskaćnę, muśniesz, muśnij, muskaćnął, muskaćnęła, muskaćnęli, muśnięty, muskaćnąwszy «dotykać, głaskać, gładzić lekko, delikatnie» Muskać wąsy, włosy. Muskał… …   Słownik języka polskiego

  • prasować — ndk IV, prasowaćsuję, prasowaćsujesz, prasowaćsuj, prasowaćował, prasowaćowany 1. «wywierać nacisk za pomocą prasy; tłoczyć, wyciskać, ściskać itp. coś w prasie, pod prasą» Prasować metal, trociny, wióry, tworzywa sztuczne. Prasować ziarna… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”