głownia

głownia
ż I, DCMs. -ni; lm D. \głowniani
1. «palące się lub tlące polano»

Płomień głowni.

2. «zasadnicza część każdej broni białej, od rękojeści w dół, przeznaczona, zależnie od swego kształtu, do cięcia lub kłucia; klinga»
3. «rękojeść broni ręcznej, zwłaszcza siecznej; głowica»

Głownia miecza.

4. bot. «Ustilago, grzyb pasożytniczy z rodziny o tej samej nazwie; w lm rodzina tych grzybów»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • głownia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. głowniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palący się lub żarzący gruby kawałek drewna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stóg siana zapalił się od rzuconej rozmyślnie głowni. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Godziemba coat of arms — Godziemba Battle cry: Details Alternative names Godziąba, Godzięba Earliest mention 1403 …   Wikipedia

  • Szabla — [IPA|ˈʂabla] (plural: szable) is the general Slavic word for sabre. In particular, it is used to describe a specifically Eastern European one edged sabre like mêlée weapon with a curved blade and, in most cases, a two bladed tip called a feather… …   Wikipedia

  • Marshal of the Sejm — of the Republic of Poland Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Pommel of the Marshal s staff Presidum of the Sejm …   Wikipedia

  • Wahlkreis Leipziger Land 1 — Wahlkreis 23: Leipziger Land 1 Staat Deutschland Bundesland Sachsen Wahlkreisnummer 23 Wahlberechtigte 51.839 …   Deutsch Wikipedia

  • brzeszczot — m IV, D. u a. a, Ms. brzeszczotocie; lm M. y 1. «część broni siecznej (od rękojeści w dół) służąca do kłucia lub cięcia; głownia, klinga» 2. techn. «część tnąca piły (piłki) w postaci stalowej taśmy z naciętymi zębami, przystosowana do… …   Słownik języka polskiego

  • głowienka — ż III, CMs. głowienkance; lm D. głowienkanek 1. rzad. zdr. od głownia (tylko w zn. 1). 2. zool. «Aythya ferina, kaczka należąca do grążyc, nurkująca, gnieżdżąca się na większych stawach w Europie i Azji; łowna; kaczka rdzawogłowa» …   Słownik języka polskiego

  • klinga — ż III, CMs. klingandze; lm D. kling «ostrze broni siecznej: szabli, szpady, floretu itp.: głownia, brzeszczot» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • ożóg — m III, D. ożoga, N. ożogiem; lm M. ożogi 1. «kij, często zakrzywiony, do poprawiania ognia w piecu piekarskim, do wygarniania żużlu i popiołu z pieca kowalskiego» 2. «tląca się głownia, opalone drzewo» …   Słownik języka polskiego

  • żagiew — ż V, DCMs. żagwi; lm M. żagwie, D. żagwi 1. «płonący kawał drewna (rzadziej innego materiału); głownia» Zapalić, podpalić coś żagwią. Oczy rozgorzałe jak żagwie. 2. bot. «Polyporus, grzyb pasożytniczy lub roztocz z rodziny żagwiowatych,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”