- główka
- ż III, CMs. \główkawce; lm D. \główkawek1. zdr. od głowa (zwykle w zn. 1, 4)
Płowe główki dzieci.
Główki małych szpaków.
Ondulowana główka.
∆ Trupia główka a) «rysunek lub inne wyobrażenie czaszki ludzkiej» b) zool. «Acherontia atropos, duża ćma mająca na ciemno owłosionym tułowiu jasną plamę»◊ pot. Główka pracuje! «zwrot używany dla zaakcentowania własnej pomysłowości, sprytu; ktoś ma dobry pomysł»□ Paluszek i główka to szkolna wymówka.2. «część kapelusza okrywająca głowę»Kapelusz z okrągłą główką, o wysokiej główce.
3. «część rośliny mająca kulisty kształt»Główka kapusty.
Główka czosnku.
Główki kwiatów.
Sałata zwija się w główki.
Kwiaty pochylają główki.
4. «część przedmiotu, często okrągła, zaokrąglona lub spłaszczona, będąca jego zakończeniem»Główka zapałki.
Główka kości.
Laska ze srebrną główką.
Główka od szpilki.
5. środ. sport. «w piłce nożnej: odbicie piłki głową»
Słownik języka polskiego . 2013.