głuptak

głuptak
m III, DB. -a, N. \głuptakkiem
1. lm M. te -i, ci \głuptakacy, DB. -ów
«człowiek upośledzony umysłowo; potocznie o kimś nierozgarniętym, gapowatym»
2. lm MB. -i
zool. «Sula, duży ptak z rodziny o tej samej nazwie, o białym upierzeniu i czarnych lotkach, głównie rybożerny, występujący w dziewięciu gatunkach; odbywa lęgi w licznych koloniach na skalistych wybrzeżach mórz strefy tropikalnej i umiarkowanej; w lm rodzina tych ptaków»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • głuptak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb a. IIa, lm M. i || głuptakacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lekceważąco o mężczyźnie głupim, naiwnym, nierozgarniętym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie ma sensu rozmawiać z głuptakiem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • imbecyl — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów 1. med. «osobnik dotknięty niedorozwojem umysłowym średniego stopnia; głuptak» 2. pot. «głupiec» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”