Godnie powitać, przyjąć kogoś.
Godnie uczcić czyjś pobyt.
Zachowywać się godnie.
Godnie znosić przeciwności losu.
Słownik języka polskiego . 2013.
godnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., godnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób odpowiedni dla kogoś, czegoś; stosownie, z należytym szacunkiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Godnie pożegnać, ugościć kogoś. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczciwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uczciwywi, uczciwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępujący godnie; sumienny, przyzwoity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczciwa ekspedientka nie oszukała klienta. Niezbyt uczciwy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Святки — Маковский К. Е. «Святочные гадания». 1900 е. Тип народно православный иначе Зимние святки, «Каляд … Википедия
Johann Wilhelm Franz von Krohne — Johann Wilhelm Franz Freiherr von Krohne (* 13. Mai 1738 in Heidelberg; † 2. August 1787 in Berlin) war ein deutscher Edelmann, Abenteurer und Autor zahlreicher Bücher. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 3 … Deutsch Wikipedia
Памятник 22 красноармейцам — Памятник Памятник 22 красноармейцам Pomnik nagrobny żołnierzy bolszewickich … Википедия
podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
stół — 1. Dzielić z kimś stół i łoże «prowadzić z kimś wspólne gospodarstwo i współżyć z nim seksualnie»: Niełatwo znaleźć faceta, z którym chciałoby się dzielić stół i łoże (...). Roz bezp 1998. 2. Jechać, poruszać się itp. (równo) jak po stole «jechać … Słownik frazeologiczny
wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
