gołębiarz

gołębiarz
m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y
1. lm B.=D.
«człowiek hodujący gołębie; handlujący gołębiami»
2. lm B.=D.
«w okresie 1939-1945: o niemieckim dywersancie, snajperze strzelającym do Polaków (żołnierzy, cywilów) z wysokich pięter lub dachów budynków»
3. lm B.=M.
zool. «Accipiter gentilis, gatunek jastrzębia, ptak drapieżny o szarobrązowym upierzeniu; żyje w Europie, Azji i Ameryce Północnej, poluje na gołębie, ptactwo domowe, ptaki śpiewające, a także na drobne ssaki»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • gołębiarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zajmujący się hodowlą gołębi lub handlem gołębiami {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jastrząb — m I, DB. jastrząbrzębia; lm M. jastrząbrzębie, D. jastrząbrzębi «Accipiter, ptak drapieżny z rodziny sokołów, szarobrunatny, o bystrym wzroku, mocnym hakowatym dziobie i szponach» Jastrząb gołębiarz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”