- goprowiec
- m II, DB. \goprowiecwca; lm M. \goprowiecwcy, DB. \goprowiecwców«członek GOPR-u (Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego)»
Słownik języka polskiego . 2013.
goprowiec
Look at other dictionaries:
goprowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. goprowiecwcu || goprowiecwcze; lm M. goprowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} ratownik, członek GOPR u (Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Interwencja goprowców. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
