- gorzeć
- ndk III, \gorzećeję, \gorzećejesz, \gorzećeje, \gorzećej, \gorzećrzał, \gorzećrzeli«palić się, płonąć; paląc się świecić»
Stodoła gorzała.
przen.a) «być ogarniętym przez jakieś silne, gwałtowne uczucie»Gorzeć miłością, żądzą.
Gorzeć ze wstydu.
b) «jaśnieć, świecić się, błyszczeć»Okna gorzały w ciemności.
c) «rumienić się, płonąć rumieńcem; być gorącym»Twarz gorzała od gorączki.
Słownik języka polskiego . 2013.