- groch
- m III, D. -u1. blm«Pisum, jednoroczna roślina zielna z rodziny motylkowatych, występująca w kilku gatunkach w strefie umiarkowanej; najbardziej znany jest groch siewny, uprawiany ze względu na jadalne owoce (strąki), a także na paszę»
Grządka grochu.
Strąk grochu.
∆ Groch polny → peluszka∆ Groch cukrowy «odmiana grochu siewnego, nie mająca w strąkach wyściółki pergaminowej»◊ Czuć się jak groch przy drodze «czuć się źle; być stale niepokojonym, nękanym»2. blm«strąki, ziarna tej rośliny; także potrawa z tych nasion»Groch purée.
Groch w proszku.
Talerz grochu.
Łuskać groch.
◊ Groch o ścianę, rzucać grochem o ścianę «o próżnym, daremnym przekonywaniu, upominaniu kogoś; daremnie przekonywać, pouczać, upominać kogoś»◊ Groch z kapustą «nieład, nieporządek, bałagan, chaos»3. lm M. -yzwykle w lm «deseń na tkaninie, skórze itp. w kształcie kółeczek innego niż tło koloru; potocznie: materiał w taki deseń»Materiał, jedwab, sukienka w grochy.
pot. Grochy na bluzkę.
Szyć z grochów sukienkę.
Słownik języka polskiego . 2013.