- gronko
- n II, N. \gronkokiem; lm D. \gronkonek«małe grono»a) w zn. 1:
Szczupłe gronko rodzinne.
b) w zn. 2:Gronko porzeczek.
Słownik języka polskiego . 2013.
Szczupłe gronko rodzinne.
Gronko porzeczek.
Słownik języka polskiego . 2013.
gronko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm D. gronkonek{{/stl 8}}{{stl 7}}, zdr. od rz. grono w zn. 1.: Gronko przyjaciół; w zn. 2.: Gronko porzeczek, aronii. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gronkowaty — «przypominający gronko, mający kształt gronka» Gronkowata narośl … Słownik języka polskiego