grzebać

grzebać
ndk IX, \grzebaćbię, \grzebaćbiesz, grzeb, \grzebaćał, \grzebaćany - rzad. grzebnąć dk Va, \grzebaćnę, \grzebaćniesz, \grzebaćnij, \grzebaćnął, \grzebaćnęła, \grzebaćnęli, \grzebaćnąwszy
1. «rozgarniać, rozrzucać coś, przerzucać szukając, przetrząsać; gmerać w czymś, przeszukiwać coś»

Grzebać po kieszeniach, w piasku, w szafie, wśród rupieci, w walizce.

Grzebać pogrzebaczem pod kuchnią, w popielniku.

Kury grzebały w rozkopanej ziemi.

2. tylko ndk «składać do grobu, chować»

Grzebać zmarłych.

grzebać się
1. to samo, co grzebać w zn. 1

Grzebać się w książkach, w piasku, w starych szpargałach.

2. «robić coś powoli, nie śpiesząc się; gmerać się, guzdrać się, marudzić»

Grzebać się z robotą, z ubieraniem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • grzebać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, grzebaćbię grzebaćbie, grzebaćany {{/stl 8}}– pogrzebać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} składać ciało zmarłego człowieka do grobu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grzebać zmarłych. Pogrzebać poległych w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzebać — pot. Grzebać (widelcem, łyżką) w talerzu «jeść niechętnie, bez apetytu»: (...) przycupnęła gdzieś w kąciku, bezmyślnie grzebiąc widelcem w kolorowej sałatce. A. Lewańska, Sonata …   Słownik frazeologiczny

  • grzebać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, grzebać siębię się, grzebać siębie się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co grzebać w zn. 1.: Grzebać się w szpargałach. Grzebać się w piasku. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzebać się — pot. Grzebać się w ziemi «uprawiać działkę dla przyjemności»: Obydwoje są w ogródku i grzebią się w ziemi. A. Bobkowski, Szkice …   Słownik frazeologiczny

  • grzebnąć — → grzebać …   Słownik języka polskiego

  • talerz — Grzebać (widelcem, łyżką) w talerzu zob. grzebać …   Słownik frazeologiczny

  • łyżka — 1. żart. Jadłoby się, chciałoby się jeść kogoś łyżkami «o kimś miłym, sympatycznym (zwykle o dziecku)»: Ach, jaki słodki dzidziuś, chciałoby się go jeść łyżkami. PR rep 2001. 2. Ktoś utopiłby kogoś, rad by, chciałby itp. utopić kogoś w łyżce wody …   Słownik frazeologiczny

  • widelec — pot. żart. A nuż, widelec «powiedzenie oznaczające: a jeśli, może jednak (żart językowy oparty na identycznym brzmieniu słów nuż i nóż)»: (...) nie wiadomo, a nuż, widelec się uda? Roz bezp 1998. Grzebać widelcem w talerzu zob. grzebać …   Słownik frazeologiczny

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • babrać — ndk IX, babraćbrzę, babraćbrzesz, babrz, babraćbrał, babraćany a. I, babraćam, babraćasz, babraćają, babraćaj, babraćał, babraćany 1. pot. «brudzić; paprać» Babrać ręce błotem. 2. pot. «rozgarniać coś; grzebać w czymś» Babrać łyżką w zupie. 3.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”