- grzesznik
- m III, DB. -a, N. \grzesznikkiem; lm M. \grzesznikicy, DB. -ów«człowiek grzeszący, popełniający grzechy»
Niepoprawny, wielki, zatwardziały grzesznik.
Słownik języka polskiego . 2013.
grzesznik
Look at other dictionaries:
grzesznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. grzesznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku popełniającym grzechy, zwłaszcza ciężkie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatwardziały, nawrócony grzesznik. Miłosierdzie Boże dla grzeszników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ostateczny krach systemu korporacji — Studio album by Kult Released May 4, 1998 Recorded … Wikipedia
zbłąkany — Zbłąkana owca, owieczka a) «o kimś, kto odłączył się od jakiejś grupy, odrzucił jej zasady; odszczepieniec»: Indywidualizm we wszelkich postaciach został wyklęty, a hamletyzujący pisarz czy jego bohater stawał się zbłąkaną owcą lub zgoła… … Słownik frazeologiczny
marnotrawny — marnotrawnyni rzad. «lekkomyślnie, nieoszczędnie gospodarujący, szafujący czymś, tracący coś; nieoszczędny, rozrzutny» Marnotrawni ludzie. ◊ Syn marnotrawny (wyrażenie wzięte z opowieści biblijnej); brat marnotrawny, córka marnotrawna, dziecko… … Słownik języka polskiego
owieczka — ż III, CMs. owieczkaczce; lm D. owieczkaczek «owca, zwłaszcza młoda, mała» Białe, kędzierzawe owieczki. Łagodny jak owieczka. ◊ Zbłąkana owieczka «ktoś, kto popełnił błąd, zgrzeszył; grzesznik, odstępca» … Słownik języka polskiego
potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… … Słownik języka polskiego
syn — m IV, DB. a, WMs. u; lm M. owie, DB. ów «dziecko płci męskiej (w stosunku do rodziców)» Dorastający, małoletni syn. Jedyny, rodzony, pierworodny syn. Wyrodny syn. Mieć syna. Majątek przechodził z ojca na syna. ∆ Syn chrzestny «chłopiec, mężczyzna … Słownik języka polskiego
potępiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, potępiaćam, potępiaća, potępiaćają, potępiaćany {{/stl 8}}– potępić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, potępiaćpię, potępiaćpi, potępiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oceniając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
syn marnotrawny — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: człowiek, który zawinił względem kogoś bliskiego lub opuścił jakąś grupę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielu synów marnotrawnych opuszcza swą ojczyznę. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzać się – uderzyć się [bić się] w piersi — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać skruchę, przyznawać się do winy, także w formie gestu uderzania pięścią w swoją pierś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę się uderzyć w piersi i przyznać, że stało się to z mojej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
