heraklityzm

m IV, D. -u, Ms. \heraklityzmzmie, blm

filoz. «doktryna filozoficzna Heraklita z Efezu (VI-V w. p.n.e.), głosząca powszechną zmienność i względność rzeczy, uznająca walkę przeciwieństw jako prawo rozwoju przyrody oraz rozumność świata, odrzucająca ingerencję bogów w powstanie i losy wszechświata; w węższym znaczeniu: teoria powszechnej zmienności rzeczy»