Słownik języka polskiego . 2013.
heretyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. heretykycy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba będąca zwolennikiem poglądów religijnych odbiegających od dogmatów religii panującej, przez Kościół panujący uznanych za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
heretyczka — ż III, CMs. heretyczkaczce; lm D. heretyczkaczek forma ż. od heretyk … Słownik języka polskiego
kacerz — I m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów «w dawnej terminologii kościelnej: odstępca od wiary, heretyk» ‹niem. z gr.› II m II, D. a; lm M. e, D. y ryb. «rodzaj sieci do połowu ryb i raków» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
biczownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. biczownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} członek średniowiecznej sekty religijnej biczujący się na znak pokuty lub biorący udział w zbiorowym pokutnym wzajemnym biczowaniu się; prześladowany jako heretyk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
heretyczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. heretyczkaczce; lm D. heretyczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. heretyk. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
